مصرف جیرههای آلوده و مشکلات اسکلتی
مصرف جیرههای آلوده به دیاکسینیوالنول منجر به مشکلات اسکلتی در جوجههای گوشتی میشود.
انتخاب ژنتیکی برای رشد سریعتر جوجههای گوشتی منجر به مشکلات استخوانی در آنها شده است. بروز مشکلات پا و کاهش معدنی شدن استخوان در پی آلوده بودن خوراک با سموم قارچی در جوجههای سریع الرشد بیشتر مشهود است.
سموم دیاکسینیوالنول، اکراتوکسین و آفلاتوکسین باعث کاهش قدرت شکستگی، غلظت مواد معدنی، درصد کلسیم و فسفر در استخوان درشت نی و افزایش لنگش، ضعف پاها و دیسکندروپلازی درشت نی در گله جوجههای گوشتی میشود.
در تحقیقی Keci و همکاران سطوح متفاوت سم دیاکسینیوالنول (0، 5/2، 5، 10 میلیگرم در کیلوگرم) بر معدنی شدن استخوان و سطوح کلسیم و فسفر خون در جوجههای گوشتی مورد ارزیابی قرار دادند. تغذیه جیرههای آلوده به دیاکسینیوالنول مصرف ماده خشک خوراک، کلسیم، فسفر وزن پا و بدن را کاهش داد.
سطوح متفاوت دیاکسینیوالنول، تراکم استخوان، محتوی خاکستر، تراکم خاکستر استخوان و ترکیب مواد معدنی استخوان درشتنی و ران را تحت تاثیر قرار دادند. کاهش خطی غلظت فسفر سرم با افزایش سطح دیاکسینیوالنول به معدنی شدن استخوان آسیب رسانید.
کاهش تجمع بافت ماهیچهای در استخوان ران منعکس کننده مصرف روزانه پایین پروتئین است. دیاکسینیوالنول با آسیب به بافت روده و اختلال در عملکرد سدهای اپیتلیوم روده از جذب اسیدهای آمینه، کلسیم و فسفر جلوگیری به عمل میآورد. کاهش جذب اسیدهای آمینه یک دلیل برای کاهش تجمع بافت ماهیچهای بر روی استخوان ران و درشتنی است. کاهش جذب کلسیم و فسفر از روده و همچنین اختلال در بیان ژن پروتئینهای درگیر در معدنی شدن استخوان از دلایل کاهش معدنی شدن استخوان و افزایش شکنندگی آن است.
منبع:
Deoxynivalenol in the Diet Impairs Bone Mineralization in Broiler Chickens. Toxin Journal.
دیدگاه خود را ثبت کنید
تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟در گفتگو ها شرکت کنید.